Zaterdag 13/02:
Boboi beach &
Tanji
Nadat
we afscheid namen van Sofie was het tijd voor ons eerste weekend zonder haar.
Ze heeft ons de afgelopen week erg goed begeleid, maar nu was het tijd om op eigen
benen te staan. We bedanken Sofie en Joetz nogmaals voor deze unieke kans!
Nog
een aandenken aan het afscheid van Sofie.
Onze
zaterdag begon vroeg, want we moesten voor 9u onze bestemming bereiken vanwege
cleaning day (1x per maand wordt op deze dag alles gepoetst, dan is het zelfs
verboden om op straat te komen, alle wegen moeten vrij zijn van 9u tot 14u). Na
een uurtje rijden bereikten we onze bestemming, Boboi Beach, een idylische locatie.
We hadden het ganse strand voor onszelf op enkele honden en koeien na. We
hadden al snel een plekje gevonden om te zonnebaden en te genieten van de
golven. We namen een duikje in de zee, we genoten als kids van het springen in
de golven. Zo hoog hadden we ze hier nog nooit gezien, soms waren ze zo hoog
dat we er op 1 plaats insprongen en er 20 m verder terug van onder uit kwamen.
Als we niet goed opletten waren we onze bikini’s en zwembroeken kwijt… Na het
zwemmen gingen we uit het water om te zonnebaden, een boek lezen, muziek luisteren,
m.a.w even ontspannen. Hoewel we het op het moment zelf niet doorhadden leek de
zon krachtiger dan we dachten en waren sommigen onder ons redelijk verbrand (Celine,
Yasmine en Kelly). We konden er nog mee lachen tot de volgende dag. Nadien zijn
we vertrokken naar Tanjii, een vissersdorp iets verderop. We kwamen nog maar
dichter en we konden de vis al ruiken. Bij aankomst waren we overweldigd door
de drukte en de rook. Om te beginnen mochten we een rokerij bezoeken. We waren
onder de indruk van alle vis die we zagen en de meneer van de rokerij wist ons
te vertellen dat hij deze dagelijks allemaal moet omdraaien. Hij was ook zo
vriendelijk om ons eens te laten proeven en tot onze verbazing was het best wel
lekker. Daarna liepen we verder richting de vissersboten. Dit was indrukwekkend!
Het krioelde van de mensen op het strand en overal was er vis te zien. Je kan het
moeilijk met woorden omschrijven. Het werd ons al snel duidelijk dat het leven
in Tanjii hard labeur is. Na dit bezoek gingen we voldaan en met een aantal
nieuwe ervaringen in onze rugzak terug richting Kerr Sering. We zijn de dag
geeïndigd met een cocktail in de hand en wensten elkaar een gelukkige
valentijn.
Zondag 14/2: Crocodile pool, Lamin Lodge,
Serekunda Market
Gelukkig
mochten we vandaag wat uitslapen, we waren toe aan welverdiende rust. Nadat
iedereen de laatste slaap uit hun ogen hadden gewreven, stapten we alweer het
busje in, dit keer om de Crocodilepool te bezoeken. Voor het zover was
bezochten we eerst het aangelegen museum, waar onze gids, Bamadi, met veel passie
de gebruiken en rituelen van zijn volk uit te doeken deed. We leerden over
Juju’s (talismannen, voodoo), muziekinstrumenten en de geschiedenis van de
Madinka’s en Wolofs. Na de rondleiding was het zover, we mochten onze angsten
onder ogen komen. Op weg naar de Crocodile Pool wou onze gids tonen hoe sterk
een liaan is door er stevig aan te trekken. Yasmine , die op dat moment onder
de boom stond, kreeg hierdoor een tak op haar hoofd, iets wat de rest van de
groep niet was opgevallen (afgang vermeden). Jammer genoeg moest ze dit later
toegeven omdat ze een wondje op haar voorhoofd had. Toen kwamen we eindelijk
aan de pool. Het duurde niet lang of we werden al geconfronteerd met ons eerste
“gebloemde” exemplaar. Niet iedereen was even dapper, sommigen moesten hun
schrik overwinnen. Toch ging iedereen met de krokodil op de foto. Iets verderop
merkten we dat ook krokodillen graag zonnebaden, er lagen er namelijk een
tiental gezellig bijeen onder de zon. We hadden duidelijk onze angsten al
overwonnen want er werden tientallen selfies genomen. Na nog een groepsfoto was
het alweer tijd om te gaan. We trokken naar Lamin Lodge, een houten constructie
die boven het water was opgetrokken. We klommen naar de 2de verdieping, waar
het uitzicht zo idylisch was dat het zo op een postkaartje kon. We bestelden
onze maaltijden en kregen onverwachts bezoek van een stel apen, die het op onze
frisdranken hadden gemunt. Nadat we gegeten en gedronken hadden en ons vermaakt
hadden met de aapjes, stapten we de bus in. Onze laatste stop was Serekunda
Market, een markt die je met geen enkele andere kunt vergelijken, met geen
duizend woorden te omschrijven. De kleine kraampjes waren dicht op elkaar
geplakt en bevonden zich in een wirwar van straatjes. Het krioelde er van
verkopers, die ons een voor een aanklampten om hun goederen te verkopen, de ene
al wat brutaler dan de ander. De drukte overheerste alles. Een uur lang baanden
we ons een weg en keken we onze ogen uit. Stuk voor stuk waren we uitgeput en
na opnieuw een lekkere maaltijd besloten we om vroeg onder de wol te kruipen,
om ons voor te bereiden op een nieuwe stagedag. Zo gingen we alweer onze derde
stageweek in, de tijd gaat veel te snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten