Na een snikhete trip langs adembenemende landschappen komen Sofie en mezelf aan een typisch lokaal dorpje – Bagiran- dicht tegen de Senegalese grens (Casamance). We worden er hartelijk ontvangen door het dorpshoofd. In een zelfgebouwde hut, die dienst doet als klasje, zien we hoe de kinderen Engelse les krijgen. De vrouwen van het dorp dansen de benen van hun lijf, als dank voor ons bezoek. We bezoeken ook een 2-tal huizen gemaakt uit leem, het is er opvallend fris. Alles wordt vanuit het dorp gemaakt, één met de natuur … this is real Africa!!

Ik voel me ‘klein’ en toon vooral veel respect voor hun manier van leven!

Magali